Utarty slogan, że kamień budowlany jest materialem drogim, jest w swej istocie pozbawiony sensu. Kamień , jest takim samym bogactwem narodowym jak węgiel lub siarka. Niewłaściwa organizacja i. niewłaściwe metody technologiczne uczyniły z kamienia produkt drogi. Błędy technologiczne i wady organizacyjne można wykryć i usunąć, umożliwiając w ten sposób szersze wykorzystanie tego szlachetnego materiału dla potrzeb gospodarki narodowej. Read the rest of this entry »

Istnieją cenniki, wzory i katalogi, które ułatwiają zorientowanie się w możliwościach i skali materiałów kamiennych, którymi można dysponować. Są również opracowane normy kamieniarskie ustalające warunki technologiczne , jakim odpowiadać powinny poszczególne gatunki i rodzaje surowca oraz ustalające zakres stosowania poszczeg6lnych gatunków kamienia, w zależności od celu i przeznaczenia budowli. Niezbędnym jednak warunkiem możliwości posługiwania się tymi środkami pomocniczymi jest gruntowna znajomość technologii kamienia i robót kamieniarskich. Pamiętać wreszcie trzeba, że katalogi, wzory i metryki kamienia będą mówiły wyłącznie o wartości i przydatności poszczególnych gatunk6w surowca, natomiast nie powiedzą nic o potrzebach wykonywanej budowli. Na podstawie znajomości celu i przeznaczenia budowy oraz w zależności od warunków w jakich kamień ma pracować, trzeba będzie określać wszystkie parametry, którym odpowiadać musi potrzebny surowiec kamienny. Read the rest of this entry »

Podane przy poszczególnych minerałach wartości liczbowe określające twardość, są ustalone na podstawie skali Mohsa, która szeregu je według ich rosnącej twardości: l – talk, 2 – só1 kamienną, 3 – kalcyt, 4 – fluoryt, 5 – kalcyt, 6 – skaleń, 7 – kwarc 8 – topaz 9 – ko rund i 10 – diament. Minerały, które tutaj wymieniliśmy są charakterystycznymi i głównymi składnikami skał, a ich wlasności chemiczne i fizyczne wywierają znaczny wpływ na cechy techniczne samej skały. Drugim czynnikiem wywierającym nie mniejszy, niż skład mineralny na techniczne własności skał jest sposób i warunki ich powstawania. Na w skorupie ziemskiej, czyli tzw geneza skał. Jest to zagadnienie bardzo obszerne i- skomplikowane, stanowiące przedmiot badań kilku osobnych gałęzi nauk, Rozpatrzymy tylko te procesy genezy, w rezultacie których pow- stały skały przydatne do celów budowlanych. Read the rest of this entry »

Jeżeli magma posiada w swym składzie wystarczająco dużo krzemionki, to proces zastygania i krystalizacji przebiega w ten sposób, że w stadium pierwszym wydzielają się minerały akcesoryczne, znajdujące się w magmie w ilościach drobnych, następnie następuje krystalizacja biotytu , hornblandy i augitu, czyli minerałów femicznych (od symbolu Fe, l,lIg). W trzecim stadium krystalizuj ą skalenie, a na samym końcu kwarc. Poszczególne stadia nie przebiegają w pełnej kolejności, lecz mogą zachodzić równocześnie i równolegle obok siebie. W ten właśnie sposób krystalizuje granit, który jest wytworem magmy kwaśnej, czyli bogatej w krzemionkę. Jeżeli ilość krzemionki w magmie okaże się nie wystarczająca, to krystalizacja skały zakończy się na wydzieleniu skaleni i powstanie wówczas skala bezkwarcowa. Read the rest of this entry »

Krzywoliniową wstęgę rozbiegu oparto na 3 podporach. Dolną podporę stanowią 2 prefabrykowane ażurowe słupy o wysokości 10,0 m, związane u góry ryglem. Podporę środkową wykonano w formie wyniosłego luku parabolicznego o wysokości 14 m i długości 10 m. Luk ten składa się z 2 symetrycznych prefabrykowanych polówek, łączonych przez spawanie i zalanie betonem zarówno w fundamentach, jak i w punkcie najwyższym. Luk posiada przekrój ażurowy, o wymiarach jak slupy dolne, dla umożliwienia wykorzystania tych samych form. Read the rest of this entry »

Read the rest of this entry »

Naukę projektowania architektonicznego należy rozpoczynać od poznawania przykładów architektury wieków minionych. W historycznym rozwoju sztuki budowania, ukazanej na tle rozwoju społeczeństw i dziejów, odkryć i wynalazków, rozwoju techniki i cywilizacji, można wykazać zależność bytu, sposobów budowania itp. od stopnia kultury danego narodu czy epoki. Również rozwój myśli architektonicznej w ciągu wieków, jeśli stopniowe wzbogacanie się o nowe zdobycze techniczne i plastyczne, stwarza możność obserwowania procesów rozwojowych kontynuowania wielkich idei twórczych i stałego ich udoskonalania. Wśród różnych form architektury historycznej czołowe miejsce zajmuje architektura klasyczna, której stosowanie w wielu krajach i w ciągu ostatnich wieków było powszechne. Read the rest of this entry »

Podstawowym błędem popełnianym w poprzednich latach przez projektantów mikroklimatu pomieszczeń dla zwierząt inwentarskich, którzy w dobrej wierze pragnęli unowocześnić dotychczasowe wymiarowanie termiczne, było przyjmowanie danych o emisji ciepła i pary wodnej na podstawie niepełnego lub niepewnego źródła informacji. Istotnym zagadnieniem dla poprawnego przyjmowania wielkości emisji ciepła i pary wodnej na podstawie literatury polskiej i zagranicznej jest ustalenie, dla jakich ras zwierząt i warunków termicznych, bytowych oraz masowych określone zostały dane wartości. Zdaniem krajowych fizjologów do projektowania mikroklimatu budynków inwentarskich należy przyjmować emisję ciepła wahającą się w granicach od spoczynkowej do produkcyjnej. Opinia Instytutu Zootechniki, podzielana przez często ośrodków akademickich, sprowadzała się do stwierdzenia, że w kraju nie są prowadzone badania z tego zakresu, dlatego wyniki o emisji ciepła wilgoci od zwier ząt należy przyjąć analogicznie jak np. w NRD, Danii czy Szwecji, ze względu na pewne podobieństwo w typie hodowanych ras. Read the rest of this entry »

Różnice w dzisiejszych poglądach, co do wielkości emisji ciepła i pary wodnej są niewielkie i nie należą do najważniejszych czynników wpływających na gospodarkę ciepłem w pomieszczeniach dla zwierząt. Na podstawie obecnego rozeznania wiadomo, że największy wpływ na mikroklimat w budynkach inwentarskich wywierają nieszczelności powodujące nadmierną wymianę powietrza oraz, w przypadku budynków wysokich, konwekcyjne odpłynięcie ciepła z dołu pomieszczenia pod strop. czynniki te powodują stałe, ale wielokrotne, straty ciepła w stosunku do założonych. Jeżeli zatem w budynku pozbawionym tych wad, a wyposażonym dodatkowo w przegrody mające zdolność akumulacji ciepła, nastąpią paroprocentowe wahania w dopływie ciepła, wynikające z mało precyzyjnych danych fizjologicznych, to na pewno nie wpłynie to w istotny sposób na jego parametry mikroklimatyczne. 2.2.4. Read the rest of this entry »

Analizę modelu ustalonej wymiany ciepła pomieszczeń inwentarskich przeprowadzono na podstawie dwóch zestawień projektów typowych. Są to: – zestawienie projektów budynków inwentarskich z oku 1966, – zestawienie projektów budynków inwentarskich z roku 1978. Każdy z tych rysunków podzielony został na cztery pola wyznaczone dwiema osiami. Po lewej stronie rysunku przedstawiono zyski ciepła. Na górze rysunku (Q k/Q) oznaczono słupkami udział emisji ciepła od zwierząt, a na dole (Q IQ ) udział ciepła dostarczanego z instalacji ogrzewczej. Read the rest of this entry »