Na podstawie analizy tych tabel mozna stwierdzic

Na podstawie analizy tych tabel można stwierdzić, że tradycyjnie samoogrzewalne pomieszczenia dla krów, jałówek i bukatów mają współczynnik m równy od 0,1 do 0,2 DJP/m2, ogrzewane cielętniki od 0,11 do 0,07 DJP/m2 W latach 1966 – 1978 średnia wartość m w budynkach dla krów zwiększyła się o 0,04 DJP/m2 w porównaniu z tą wartością w roku 1966. Współczynnik zasiedlania m pozostał na tym samym poziomie w pomieszczeniach dla jałówek, natomiast w przeznaczonych dla cieląt zmniejszył się o 0,03 DJP/m2. Analizując wartość 1/m, określającą powierzchnię podłogi przypadającą na 1 DJP, można zauważyć, że budynki dla krów oraz bukatów praktycznie mieszczą się w zalecanych granicach, jednakże znacznie odbiegają od nich obiekty dla jałówek i cieląt. Stan istniejący w projektowaniu budynków dla trzody chlewnej. Na podstawie ich analizy można stwierdzić, że ogrzewane budynki dla tuczników, warchlaków oraz knurów i loch luźnych mają wspó łczynnik m w pierwszym okresie zasiedlania równy od 0,01 do Q,09 DJP/m2 Po dojściu do częściowo pełnej obsady zwierząt współczynnik ten jest zawarty w granicach od 0,1 do 0,17: dolna wartość dotyczy warchlaków, a górna tuczników. Średnia wartość m dla wymienionych budynków i form zasiedlania waha się od 0,0 do 0,14 DJ/m2. Z porównania średnich wartości m z projektów z lat 1966 i 1978 wynika że w tym okresie nie zwiększono średniego współczynnika obsady m. Dla ustalenia powierzchni podłogi całego pomieszczenia można maksymalnie zwiększyć te dane dwa razy i porównać z analogicznymi wartościami. Stwierdza się, że nawet po takim ekstremalnym zwiększeniu zalecanego współczynnika 11m w budynku dla loch i czasami w budynkach dla warchlaków dla 1 DJP są przyjmowane większe powierzchnie podłogi. [hasła pokrewne: projekt altany ogrodowej pdf, bricoman warszawa wilanów, altana ogrodowa projekt pdf ]